Vulkanen
28 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Hallo allemaal,
Iedereen die aan mijn verjaardag heeft gedacht hartelijk dank voor de lieve berichtjes. Best raar zo'n dag met z'n tweeën, maar we zijn er goed doorheen 5gekomen :-)
Aangekomen in Wellington, de hoofdstad van NZ, hebben we wel weer eens zin in een stad. Als we in de haven neerstrijken ontmoeten we meteen allerlei leuke mensen waar we mee praten en met een stel gaan we lekker eten. We hebben een heel gezellige avond. Wellington is maar een kleine stad en het is precies genoeg voor 1 dag. Het Te Papa museum verteld de hele geschiedenis van het land met de Maori's en de westerse ontdekkers en emigranten, heel interessant. Er is een oude cable car, een botanische tuin, het parlementsgebouw en een afschuwelijke cathedraal, hebben we allemaal gezien.
Genoeg stad, door naar het vulkaangebied voor de grootste uitdaging, de Tongariro Crossing. Dit is een wandeling van 19,4 km. over actief vulkanisch gebied, enorme steile en smalle paden, door de opgedroogde kraters en over de top. Daarna heb je een prachtig uitzicht op 3 vulkaanmeren variërend van kleur en met ook de geur van het vulkanisme natuurlijk. Het is dus een zeer zware en steile tocht. Eigenlijk hadden we besloten het niet te doen, maar het blijft kriebelen. Vanaf het begin stond deze track op ons verlanglijstje. We beginnen er aan en we gaan van vegetatie (met volop bloeiende hei!) over op de kale rotsen met flink wat vulkanische werkingen. Als we eindelijk de top bereiken zitten we vet in de wolken, geen uitzicht dus. Dan toch maar door naar beneden, heel steil en door vulkaanzand. Dat is wel weer kicken. Het zicht dat we dan krijgen is echt een beloning voor het harde werken. Prachtige blauw/groene meren en gekleurde bergwanden ontstaan door het vulkanisme. De weg terug door het vulkaanzand is bijna onmogelijk en uiteindelijk maken we de hele track toch af, YES! We doen het net binnen de 7 uur en daar zijn we zeer tevreden mee.
De volgende dag belonen we onszelf met wat rust en een high tea in het mooie chateau :-). Ook rijden we nog even door naar het grootste skigebied van NZ. Dat is een zwarte kale rots bende en met onderkomens van hout die er slecht onderhouden uit zien. Ziet er heel deprimerend uit, ik krijg niet eens zin om te skiën....
Ons volgende doel is Rotorua, stad gebouwd in het hart van het geothermische centrum van NZ. De stad staat echter ook bekend om de rotte eieren lucht die er hangt vanwege deze zwaveldampen! De omgeving bestaat uit allemaal parken met kokende modderpoelen, spuitende geisers en geneeskrachtige thermale baden. Midden in de stad zie je stomende poelen met een hek eromheen, en stoom betekent 100 graden of meer! Maar ook in het land, langs de wegen, overal zie je damp opstijgen, echt bizar! In de parken zie je een enorme verscheidenheid aan kleuren in de grond en de poelen, afhankelijk van de stof die vrij komt. Het groene arsenicumbad is buitenaards en het oranje van antimonium (?) is adembenemend mooi, zeker met de damp boven het kokende meer erbij. De lady Knox is een geiser die elke dag om 10.15 uur precies een eruptie heeft. Soms 1 minuut en soms meer dan een uur. Wij hebben mazzel, om 11.30 uur spuit het kokende water nog steeds meters hoog op en besluiten we maar (als laatste) weg te gaan, echt heel bijzonder. Dit land blijft ons steeds weer verbazen.
Ons laatste doel in deze vulkanengordel is White Island, de enige vulkaan in zee van NZ en nog steeds actief. Deze ligt 49 km. uit de kust, dat is 1,5 uur varen. Daar aangekomen worden we met een rubberboot naar het eiland gebracht en krijgen een helm en een zuurstofmasker. Dit om je longen te beschermen tegen de sulfiet dampen die uit de vulkaan komen. Altijd weer goed voor een leuke foto..... Maar je wilt het masker wel gebruiken, binnen no time loop je te hoesten en brand het in je luchtwegen. Ook hier werkt de grond weer en moet je oppassen waar je loopt om je niet te branden aan hete aarde of stoom. Het sulfiet zorgt voor een fel gele kleur van de rotsen en het lavasteen, dat overigens heel bros is, schitterend. We komen tot plm. 2 meter van de vulkaanrand en kunnen er net inkijken alhoewel het zicht door de damp wel wordt beperkt. Dit is een waardige afsluiting van ons vulkanen en geothermische avontuur. We trekken nu verder naar het noorden en de kust attracties. Ik denk iets meer rust en ontspanning, maar ook met wat minder avontuur. Maar dat lezen jullie weer in het volgende verslag.
Tot dan,
Groetjes Dick en Joke
Iedereen die aan mijn verjaardag heeft gedacht hartelijk dank voor de lieve berichtjes. Best raar zo'n dag met z'n tweeën, maar we zijn er goed doorheen 5gekomen :-)
Aangekomen in Wellington, de hoofdstad van NZ, hebben we wel weer eens zin in een stad. Als we in de haven neerstrijken ontmoeten we meteen allerlei leuke mensen waar we mee praten en met een stel gaan we lekker eten. We hebben een heel gezellige avond. Wellington is maar een kleine stad en het is precies genoeg voor 1 dag. Het Te Papa museum verteld de hele geschiedenis van het land met de Maori's en de westerse ontdekkers en emigranten, heel interessant. Er is een oude cable car, een botanische tuin, het parlementsgebouw en een afschuwelijke cathedraal, hebben we allemaal gezien.
Genoeg stad, door naar het vulkaangebied voor de grootste uitdaging, de Tongariro Crossing. Dit is een wandeling van 19,4 km. over actief vulkanisch gebied, enorme steile en smalle paden, door de opgedroogde kraters en over de top. Daarna heb je een prachtig uitzicht op 3 vulkaanmeren variërend van kleur en met ook de geur van het vulkanisme natuurlijk. Het is dus een zeer zware en steile tocht. Eigenlijk hadden we besloten het niet te doen, maar het blijft kriebelen. Vanaf het begin stond deze track op ons verlanglijstje. We beginnen er aan en we gaan van vegetatie (met volop bloeiende hei!) over op de kale rotsen met flink wat vulkanische werkingen. Als we eindelijk de top bereiken zitten we vet in de wolken, geen uitzicht dus. Dan toch maar door naar beneden, heel steil en door vulkaanzand. Dat is wel weer kicken. Het zicht dat we dan krijgen is echt een beloning voor het harde werken. Prachtige blauw/groene meren en gekleurde bergwanden ontstaan door het vulkanisme. De weg terug door het vulkaanzand is bijna onmogelijk en uiteindelijk maken we de hele track toch af, YES! We doen het net binnen de 7 uur en daar zijn we zeer tevreden mee.
De volgende dag belonen we onszelf met wat rust en een high tea in het mooie chateau :-). Ook rijden we nog even door naar het grootste skigebied van NZ. Dat is een zwarte kale rots bende en met onderkomens van hout die er slecht onderhouden uit zien. Ziet er heel deprimerend uit, ik krijg niet eens zin om te skiën....
Ons volgende doel is Rotorua, stad gebouwd in het hart van het geothermische centrum van NZ. De stad staat echter ook bekend om de rotte eieren lucht die er hangt vanwege deze zwaveldampen! De omgeving bestaat uit allemaal parken met kokende modderpoelen, spuitende geisers en geneeskrachtige thermale baden. Midden in de stad zie je stomende poelen met een hek eromheen, en stoom betekent 100 graden of meer! Maar ook in het land, langs de wegen, overal zie je damp opstijgen, echt bizar! In de parken zie je een enorme verscheidenheid aan kleuren in de grond en de poelen, afhankelijk van de stof die vrij komt. Het groene arsenicumbad is buitenaards en het oranje van antimonium (?) is adembenemend mooi, zeker met de damp boven het kokende meer erbij. De lady Knox is een geiser die elke dag om 10.15 uur precies een eruptie heeft. Soms 1 minuut en soms meer dan een uur. Wij hebben mazzel, om 11.30 uur spuit het kokende water nog steeds meters hoog op en besluiten we maar (als laatste) weg te gaan, echt heel bijzonder. Dit land blijft ons steeds weer verbazen.
Ons laatste doel in deze vulkanengordel is White Island, de enige vulkaan in zee van NZ en nog steeds actief. Deze ligt 49 km. uit de kust, dat is 1,5 uur varen. Daar aangekomen worden we met een rubberboot naar het eiland gebracht en krijgen een helm en een zuurstofmasker. Dit om je longen te beschermen tegen de sulfiet dampen die uit de vulkaan komen. Altijd weer goed voor een leuke foto..... Maar je wilt het masker wel gebruiken, binnen no time loop je te hoesten en brand het in je luchtwegen. Ook hier werkt de grond weer en moet je oppassen waar je loopt om je niet te branden aan hete aarde of stoom. Het sulfiet zorgt voor een fel gele kleur van de rotsen en het lavasteen, dat overigens heel bros is, schitterend. We komen tot plm. 2 meter van de vulkaanrand en kunnen er net inkijken alhoewel het zicht door de damp wel wordt beperkt. Dit is een waardige afsluiting van ons vulkanen en geothermische avontuur. We trekken nu verder naar het noorden en de kust attracties. Ik denk iets meer rust en ontspanning, maar ook met wat minder avontuur. Maar dat lezen jullie weer in het volgende verslag.
Tot dan,
Groetjes Dick en Joke
-
28 Februari 2015 - 13:55
Maria En Jan:
Wat een verhalen maar weer en allemaal zo mooi.
Geniet van het geen er nog komen gaat en blijf je verbazen.
Groeten Maria en Jan -
28 Februari 2015 - 14:00
Cees En Cisca:
Wat ongelofelijk al die kleuren bij de vulkanen! Mooi allemaal. Geniet nog maar lekker daar.
Groetjes Cisca -
28 Februari 2015 - 16:11
Anita En Ton:
Ziet er allemaal wel erg indrukwekkend uit hoor. Prachtige foto's!
Komende 2 weken nog veel genieten en misschien wat minder inspannende dingen doen en "uitgerust" aan de lange terugreis beginnen.
Groetjes, Anita en Ton
-
01 Maart 2015 - 13:59
Ton En Bernardien:
Hoi Joke en Dick, weer een prachtig verslag en dito foto's van het mooie avontuur dat jullie beleven.
Het is een genot om dit op deze manier met jullie mee te beleven, en zien er naar uit om de gehele fotoreportage en het daarbij horende verhaal van jullie zelf te horen.
Geniet nog maar van de laatste 2 weken want het gaat allemaal hard zat!!!
Groetjes Ton en Bernardien. -
01 Maart 2015 - 14:45
Rita En Cees Bons:
Hallo Dick en Joke,
we lazen in je verslag dat je jarig geweest bent joke. Alsnog van harte gefeliciteerd. Het was weer een mooi verslag en we hebben ervan genoten. We wensen jullie nog een fijne tijd. Geniet ervan.
Groetjes, Cees en Rita -
01 Maart 2015 - 15:20
Ton Van Der Drift:
Hoi lieve mensen,
Wat een mooi verslag weer een ook prachtige foto's. We genieten iedere keer weer van jullie verslag en zo te zien genieten jullie ook. Groot gelijk het is zo weer voor bij.
Groetjes en liefs Ton en Ria -
02 Maart 2015 - 12:50
Marjo:
Lieve Dick en Joke,
Een beetje laat maar alsnog gefeliciteerd met je verjaardag Joke. Wel een mooi cadeau voor jullie verjaardag deze reis naar Nieuw-Zeeland. Geniet nog van de mooie momenten en elkaar. Wij zitten nu in La Chapelle d'Abondance. Wat we nog nooit hebben gehad is nu het geval: regen en niet weinig ook. Alle mooie pulverschnee is verdwenen. Erg jammer, maar ondanks dat is het erg gezellig met het hele gezin.
Veel plezier nog de laatste 2 weken.
Groetjes,
Marjo en de rest van de familie -
03 Maart 2015 - 10:38
Theo En Thea:
Wij reden vanaf Hillegom richting Haarlem en hadden net jullie geweldige reisverslag gelezen
'Wat ruik ik nou' zei ik tegen Theo? Het leek een beetje op die rotte eieren van jullie verslag, maar geen kokende modderpoelen, geen mooie spuitende geisers en geen zwaveldampen, het was de auto voor ons die zo rook.
Prachtige foto's ook en wat een mooie kleuren, fijn dat jullie zo genieten en wat een geweldige prestatie die 19,4 km, petje af!
Geniet nog lekker van dit mooie land en groetjes van ons. -
03 Maart 2015 - 15:20
Marcel En Simone:
Hi Dick en Joke,
Wat een leuk reisverslag! En super goed dat jullie de crossing toch hebben gelopen. Na veel wikken en wegen hebben wij het ook gedaan. Wat een tocht was dat, echt heel bijzonder. Het was een behoorlijke beproeving maar we hadden het niet willen missen.
Wij vonden het erg leuk om jullie in Wellington te ontmoeten en ons gezamenlije etentje was ook heel gezellig. En hoe bizar was onze ontmoeting 2 dagen later, zo maar 'in the middle of nowhere'...
Voor ons zit de reis er nu bijna op. Terwijl we dit bericht typen, wachten we in Hong Kong op onze vlucht naar Amsterdam.
Wij wensen julie nog heel veel plezier, geniet er van!
Groetjes,
Marcel en Simone
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
