Coral Bay tot Pinnacles
16 Oktober 2016 | Australië, Cervantes
Lieve mensen,
Vanaf Exmouth 260 km. naar het zuiden loopt het Nungaloo Reef. Coral Bay ligt daaraan en is precies wat de naam zegt, een baai vol met koraal en het is een genot om daar te snorkelen. Het koraal is prachtig met vele kleuren en vormen en ook de vissen zijn heel divers van kleur en maat. Tijdens het snorkelen kom ik een schildpad tegen en die beweegt zich zo sloom door het water dat het lijkt of hij een beetje groggy is. Ik kan hem dan ook op mijn gemak volgen. Er is ook een kleine baai waar heel veel rifhaaien zwemmen, deze zijn niet zo groot maar kunnen je wel pijn doen. Dus daar lopen we dan maar naar toe.
Als we verder reizen naar Monkey Mia in het Shark Bay NP, komen we onderweg voor het eerst een aantal leuke bezienswaardigheden tegen. Om te beginnen de blowholes, hier komt de ruwe zee keihard tegen de rotsen waardoor soms een enorme fontein ontstaat. Dan komen we bij de plek waar Stromatolites (ja wel) ontstaan. Deze trekken wetenschappers vanuit de hele wereld naar deze plek. Het is namelijk een voorbeeld hoe het 1e leven 3500 miljoen jaar geleden is ontstaan....... Mooi, maar als je het ons vraagt zijn het wat aparte rotsen! De Shellbay spreekt ons meer aan. Als je dit strand oploopt is de zee daar pas na plm. 250 mtr. en het strand bestaat niet uit zand of rotsen maar uitsluitend uit schelpen en schelpdelen. En het is niet vlak, je loopt als het ware over golven, heel apart. Het ontstaat door een heel hoog zout gehalte en gebrek aan spoeling door zoet water, dus regen. Door het gebrek aan vocht versteend het en hoopt zich op. Later zien we stukken van muren en trappen die ermee zijn gebouwd. In Denham staan zelfs nog een kerk en een oude pub gebouwd met dit materiaal.
Eenmaal aangekomen in Monkey Mia blijkt het geen dorp te zijn maar slechts een resort met camping. Dit bestaat vanwege de dolfijnen die hier tot aan het strand komen in echt heel ondiep water zodat je ze zou kunnen aanraken wat natuurlijk niet mag! Er wordt 3x per dag een heel verhaal bij verteld en ze worden gevoerd. Het moet doorgaan voor een staaltje "wildlife", maar het geeft ons toch onmiskenbaar het gevoel van een dolfinarium. Het is overigens vies koud door de wind met kracht 7 terwijl het toch rond de 24 graden is. De excursie met een catamaran stellen we dan ook uit tot de laatste dag als de wind wat is geluwd. We willen namelijk de dugong ( lees djoegon) zien. Dit is een soort grote dolfijn, licht bruin van kleur en met een hele stompe neus. Hij komt alleen hier in dit gebied voor. We zien er inderdaad een aantal maar foto's nemen is net als met dolfijnen, meestal te laat. Voor het idee doe ik er maar een foto van een informatiepunt bij. Ook hier zien we weer een aantal emu's en als we doorreizen naar het Kalbarri NP zien we er plotseling een met 9 jongen, prachtig. Maar die sukkel wil de weg over steken met het hele gezin. En ook al zie je hier 10 auto's op 100 km. lijkt dat me geen goed idee. Gelukkig schrikken ze al van onze auto die stopt en maken ze rechtsomkeert. Wel jammer van de foto!
Onderweg zien we eindelijk het saaie landschap weer wat veranderen. Er komen meer struiken en bomen en dicht bij Kalbarri worden we verrast met allerlei prachtige bloemen en struiken die bloeien. Dit park staat hierom bekend. Als we nog 20 km te gaan hebben moeten we langzamer rijden vanwege rookgordijn. We hadden het al uit de verte gezien, weer een bushfire. Maar nu rijden we er gewoon langs, rechts is alles nog mooi groen en link is alles zwart geblakerd en een smeulende en soms nog brandende massa. Overal staan brandweerwagens en de 1e afslag in het park is hiervoor afgesloten maar de brand is wel onder controle. De volgende dag is de afslag naar de geplande wandeling weer vrij gegeven. Het is een loup van 9 km langs de rivier De Murchison, en natuurlijk de andere helft weer bovenop de gorge. Het begin is al weer prachtig met een natuurlijk venster met een mooie blik op de omgeving. Ook hier is het weer hard werken, klimmen en klauteren met ook hele gedeeltes door het mulle zand, heel afwisselend dus maar nooit gewoon vlak. Soms hangen we zelfs aan de rotsen boven de rivier om onze weg te kunnen vervolgen, lekker avontuurlijk. Het is jammer dat er niemand aan het eind staat met een diploma "klimgeit", die verdien je hier echt. Maar we zijn na afloop weer heel voldaan en blij dat we dit konden doen. Klein naar puntje aan deze streek zijn de vliegen, vliegen en vliegen. Honderden vliegen vallen je tegelijk aan en hebben een sterke voorkeur voor je ogen, neus, mond en oren. Gelukkig hebben we een netje gekocht voor over je hoed/pet zodat ze niet steeds op je gezicht zitten. Heel charmant maar we zijn gelukkig niet de enige die er zo fraai bij lopen.
Langs de kustlijn loopt nog een wandelroute waarvan we nog een stukje doen om de laatste mooie flora in dit gebied te bewonderen en om ons nog weer eens te vergapen aan alle walvissen en dolfijnen, voordat we doorreizen naar Cervantes. Geheel onverwachts komen we langs weer zo iets fraais, het "Pink lake". Kijk maar naar de foto! De Pinnacles is het laatste stukje natuurschoon wat we willen zien langs de westkust. Ook dit stelt ons niet teleur. Een hectares groot woestijngebied met allemaal lijmsteen zuilen erop. Groot, klein, lang breed dik, veel en weinig. Er is een wandel- en een autoroute door het park heen. Als je ze beide doet mis je niks en dat doen we dan ook, prachtig. Als later de zon gaat schijnen ziet het er zelfs nog mooier uit.
En zo zit het gedeelte westkust er al weer op en zijn we weer in Perth. Maar ook het volgende gedeelte zal best de moeite waard zijn. Dat lezen jullie de volgende keer weer.
Groetjes Dick en Joke
Vanaf Exmouth 260 km. naar het zuiden loopt het Nungaloo Reef. Coral Bay ligt daaraan en is precies wat de naam zegt, een baai vol met koraal en het is een genot om daar te snorkelen. Het koraal is prachtig met vele kleuren en vormen en ook de vissen zijn heel divers van kleur en maat. Tijdens het snorkelen kom ik een schildpad tegen en die beweegt zich zo sloom door het water dat het lijkt of hij een beetje groggy is. Ik kan hem dan ook op mijn gemak volgen. Er is ook een kleine baai waar heel veel rifhaaien zwemmen, deze zijn niet zo groot maar kunnen je wel pijn doen. Dus daar lopen we dan maar naar toe.
Als we verder reizen naar Monkey Mia in het Shark Bay NP, komen we onderweg voor het eerst een aantal leuke bezienswaardigheden tegen. Om te beginnen de blowholes, hier komt de ruwe zee keihard tegen de rotsen waardoor soms een enorme fontein ontstaat. Dan komen we bij de plek waar Stromatolites (ja wel) ontstaan. Deze trekken wetenschappers vanuit de hele wereld naar deze plek. Het is namelijk een voorbeeld hoe het 1e leven 3500 miljoen jaar geleden is ontstaan....... Mooi, maar als je het ons vraagt zijn het wat aparte rotsen! De Shellbay spreekt ons meer aan. Als je dit strand oploopt is de zee daar pas na plm. 250 mtr. en het strand bestaat niet uit zand of rotsen maar uitsluitend uit schelpen en schelpdelen. En het is niet vlak, je loopt als het ware over golven, heel apart. Het ontstaat door een heel hoog zout gehalte en gebrek aan spoeling door zoet water, dus regen. Door het gebrek aan vocht versteend het en hoopt zich op. Later zien we stukken van muren en trappen die ermee zijn gebouwd. In Denham staan zelfs nog een kerk en een oude pub gebouwd met dit materiaal.
Eenmaal aangekomen in Monkey Mia blijkt het geen dorp te zijn maar slechts een resort met camping. Dit bestaat vanwege de dolfijnen die hier tot aan het strand komen in echt heel ondiep water zodat je ze zou kunnen aanraken wat natuurlijk niet mag! Er wordt 3x per dag een heel verhaal bij verteld en ze worden gevoerd. Het moet doorgaan voor een staaltje "wildlife", maar het geeft ons toch onmiskenbaar het gevoel van een dolfinarium. Het is overigens vies koud door de wind met kracht 7 terwijl het toch rond de 24 graden is. De excursie met een catamaran stellen we dan ook uit tot de laatste dag als de wind wat is geluwd. We willen namelijk de dugong ( lees djoegon) zien. Dit is een soort grote dolfijn, licht bruin van kleur en met een hele stompe neus. Hij komt alleen hier in dit gebied voor. We zien er inderdaad een aantal maar foto's nemen is net als met dolfijnen, meestal te laat. Voor het idee doe ik er maar een foto van een informatiepunt bij. Ook hier zien we weer een aantal emu's en als we doorreizen naar het Kalbarri NP zien we er plotseling een met 9 jongen, prachtig. Maar die sukkel wil de weg over steken met het hele gezin. En ook al zie je hier 10 auto's op 100 km. lijkt dat me geen goed idee. Gelukkig schrikken ze al van onze auto die stopt en maken ze rechtsomkeert. Wel jammer van de foto!
Onderweg zien we eindelijk het saaie landschap weer wat veranderen. Er komen meer struiken en bomen en dicht bij Kalbarri worden we verrast met allerlei prachtige bloemen en struiken die bloeien. Dit park staat hierom bekend. Als we nog 20 km te gaan hebben moeten we langzamer rijden vanwege rookgordijn. We hadden het al uit de verte gezien, weer een bushfire. Maar nu rijden we er gewoon langs, rechts is alles nog mooi groen en link is alles zwart geblakerd en een smeulende en soms nog brandende massa. Overal staan brandweerwagens en de 1e afslag in het park is hiervoor afgesloten maar de brand is wel onder controle. De volgende dag is de afslag naar de geplande wandeling weer vrij gegeven. Het is een loup van 9 km langs de rivier De Murchison, en natuurlijk de andere helft weer bovenop de gorge. Het begin is al weer prachtig met een natuurlijk venster met een mooie blik op de omgeving. Ook hier is het weer hard werken, klimmen en klauteren met ook hele gedeeltes door het mulle zand, heel afwisselend dus maar nooit gewoon vlak. Soms hangen we zelfs aan de rotsen boven de rivier om onze weg te kunnen vervolgen, lekker avontuurlijk. Het is jammer dat er niemand aan het eind staat met een diploma "klimgeit", die verdien je hier echt. Maar we zijn na afloop weer heel voldaan en blij dat we dit konden doen. Klein naar puntje aan deze streek zijn de vliegen, vliegen en vliegen. Honderden vliegen vallen je tegelijk aan en hebben een sterke voorkeur voor je ogen, neus, mond en oren. Gelukkig hebben we een netje gekocht voor over je hoed/pet zodat ze niet steeds op je gezicht zitten. Heel charmant maar we zijn gelukkig niet de enige die er zo fraai bij lopen.
Langs de kustlijn loopt nog een wandelroute waarvan we nog een stukje doen om de laatste mooie flora in dit gebied te bewonderen en om ons nog weer eens te vergapen aan alle walvissen en dolfijnen, voordat we doorreizen naar Cervantes. Geheel onverwachts komen we langs weer zo iets fraais, het "Pink lake". Kijk maar naar de foto! De Pinnacles is het laatste stukje natuurschoon wat we willen zien langs de westkust. Ook dit stelt ons niet teleur. Een hectares groot woestijngebied met allemaal lijmsteen zuilen erop. Groot, klein, lang breed dik, veel en weinig. Er is een wandel- en een autoroute door het park heen. Als je ze beide doet mis je niks en dat doen we dan ook, prachtig. Als later de zon gaat schijnen ziet het er zelfs nog mooier uit.
En zo zit het gedeelte westkust er al weer op en zijn we weer in Perth. Maar ook het volgende gedeelte zal best de moeite waard zijn. Dat lezen jullie de volgende keer weer.
Groetjes Dick en Joke
-
16 Oktober 2016 - 11:37
Theo En Thea:
Jeetje Joke wat een verhaal, je schrijft zo boeiend, maar wat jullie twee zien is ook geweldig, wat een grillige mooie rotsen en iedere foto is weer anders van kleur.
Vroeger dacht ik , een woestijn? niets aan, alleen maar zand, maar nu weet ik wel beter, wat kan een woestijn mooi zijn en vol met leven.
Toen ik het las van al die vliegen, kreeg ik kippenvel, zie jullie zo voor me met zo een netje op je hoed.
Theo en ik zijn een paar dagen naar de Veluwe geweest, ook mooi hoor, maar geen baai met koraal, emu's en dolfijnen, maar wel heidevelden en mooie kastelen, zijn in kasteel Amerongen geweest, was de moeite waard en lekker gegeten.
Hillegoms nieuws,
Het is hier nu echt herfst, de blaadjes vallen van de bomen, het wordt ook kouder, maar vandaag met enen zonnetje valt dat weer mee.
De Hillegomse wethouder heeft onder veel belangstelling een usb stick als flessenpost in de vijver bij Bloemswaard , gestopt, het is een boodschap aan de Hillegommers van 2050
Jullie merken het al, er is dit keer geen spectaculair nieuws in ons dorp.
Joke en Dick we wensen jullie nog veel plezier, zo te lezen moeten jullie echt ogen tekort komen, maar we hebben er maar twee en daar zien jullie al zoveel moois mee, vier ogen zou niets zijn, je moet al de informatie ook maar opslaan en aan het eind van de dag ben je dood moe. Twee is genoeg! Groetjes van Theo en Thea.
-
16 Oktober 2016 - 12:14
Cees En Cisca:
Het is weer leuk jullie bloemrijk verslag te lezen -
16 Oktober 2016 - 13:01
Astrid EnTaco:
Lieve Joke en Dick,
Wat een fantastische reis beleven jullie!
Erg leuk om te volgen en de foto's te bekijken!!
Lieve groet,
Astrid en Taco -
16 Oktober 2016 - 14:12
Ria Van Der Drift:
Hoi, Joke en Dick.
We genieten iedere keer weer van jullie verslag en de mooie foto's. Fantastisch hoor.
We blijven jullie volgen,. Zo genieten wij er ook een beetje van.
Geniet van al het moois wat jullie zien en beleven. Groetjes en liefs
Ton en Ria -
16 Oktober 2016 - 22:02
Cees En Rita:
Jongens wat een avontuur beleven jullie.Het is leuk om via jullie mooie verslagen mee te leven.
Dit wordt weer een reis om jarenlang op terug te zien.
Nog veel plezier met met het vervolg .
Cees en Rita -
18 Oktober 2016 - 21:53
Anita:
Hi Joke en Dick.
Ziet er allemaal weer mooi en spectaculair en een beetje spooky uit !!
Groetjes -
19 Oktober 2016 - 14:27
John En Anneke:
Hoi Dick en Joke
Heerlijk herkenbaar om dit alles te lezen of we onze eigen trip weer overdoen.
Veel plezier nog.
groetjes John en Anneke
-
20 Oktober 2016 - 19:02
Ellen:
Hoi Joke en Dick,
Jullie verhaal is weer heerlijk om te lezen. Wat is Australië toch een fantastisch land.
Dit land komt steeds hoger op mijn to-do lijstje.
Treffen jullie ook nog andere avonturiers eventueel met tips?
Bij ons is het nu herfstvakantie met veel regen maar dat kan de pret niet drukken.
Vanaf volgende week is de Hillegommerbrug afgesloten dus als je naar Nieuw Vennep eo wilt, dan zie je weer eens iets anders.
Geniet van jullie reis en ik kijk uit naar jullie volgende verhaal.
XX Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
