Zuid Australië
14 November 2016 | Australië, Halls Gap
Hallo allemaal,
Vorige keer kreeg ik de foto's weer niet bij het verslag helaas. Ze staan bij het verslag van de keer daarvoor of in het foto overzicht. Ik hoop dat jullie ze hebben gevonden en dat het deze keer wel weer lukt.
We hebben onze auto opgehaald voor het laatste gedeelte van deze reis. Om te beginnen rijden we vanuit Adelaide omhoog naar het Flinders Range NP, een flinke rit van ruim 6 uur. Het laatste uur rijden we door een zwerm van grote sprinkhanen die te pletter slaan op de auto. Die heeft een dikke laag vers vlees met vleugeltjes aan de voorkant en als we bij de receptie parkeren rennen de kippen er op af, the chooks eat everything, haha. Wij logeren op het Rawnsley station, een schapenfarm van een paar duizend hectare en slechts 2.000 schapen. Daarom hebben ze als uitbreiding een stukje toerisme aan het bedrijf toegevoegd. Nou ja, stukje. Er is een homestaed met mooie kamers, een gedeelte met units, wat wij vakantiehuisjes zouden noemen, 7 prachtige villa's met een eigen zwembad en een flinke camping. Daarnaast is er een winkel, een restaurant, verzorgen ze hele en halve dagen door de Range met een 4WD en hebben een vliegtuig en helicoptervlucht voor scenic flights. Wij wonen in een mooie 2 persoons villa, met een prachtig uitzicht op de bergen en hebben hier 3 hele dagen te spenderen. We beginnen met een 4WD trip. Deze neemt ons mee door alle steen- en vegetatielagen van het NP, heel leerzaam en interessant. Ik heb alleen wel moeite met het gegeven dat is bewezen dat 560 miljoen jaar gelede de ranges zijn ontstaan. Door aardverschuivingen en erosie, dit is een gedeelte wat ik snap en begrijp. Maar 560 miljoen jaar geleden?? We leren overigens ook iets over emu's. Het vrouwtje legt de eieren (7 tot 10 per keer) en verdwijnt daarna met de noorderzon. Het mannetje broed ze uit en brengt de chiks groot wat 18 maanden in beslag neemt. En sociaal als hij is adopteert hij ook de weesjes gewoon. Vandaag hebben we er een gezien met 29 chiks!!! Wat een leven. Je ziet hier trouwens net zoveel emu's als herten in de waterleidingduinen. Er is dus een ernstige over populatie, mede door het goede broedseizoen. Als hoogtepuntje hebben we lunch in het Prairie hotel. Hier serveren ze alleen vlees van de lokale dieren. Ik ben niet gek op een mixed grill maar vandaag moest het gewoon gebeuren, kamelensaucijs, emuburger en een kangeroesteak. Alles met het betreffende vlaggetje van het dier erop voor de zekerheid, lachen. Later gaan we nog naar een oude kopermijn in Blinman, een dorpje waar nog slechts 17 mensen wonen. Maar de mijn is dicht dus kunnen we er niet in en het kleine winkeltje is gesloten want het is zondag dus jammer! Een heel eind rijden voor niets.
Natuurlijk willen we hier ook wandelen en we besluiten naar Rawnsley Bluff te lopen voor een mooi uitzicht op het station en het daarbij behorende land.Vol goede moed vertrekken we, maar na een uurtje begint de klim. Ja hoor, dit is geen bergwandelen maar opnieuw bergbeklimmen. We kijken tegen een rotsige steilte op, poeh hè. Deze keer willen we het echt zien dus zetten we door en het resultaat is inderdaad weer prachtig. Je ziet de bergen gordel en de enorme vlakte. Je voelt je heel klein en kwetsbaar daar boven! Dan is de grootste attractie van dit gebied de Wilpena pound, het lijkt een krater maar is dat niet. Ook dit is ontstaan door aardverschuivingen en erosie. De pound is maar van 1 kant bereikbaar en van daar uit maak je een prachtige wandeling door de eucalyptus bossen (ze zijn echt prachtig) met slechts een laatste klim naar een uitkijkpunt in de pound. Ook weer zo'n vreemd natuurverschijnsel maar absoluut de moeite waard.
Dan is het helaas al weer tijd om verder te gaan naar de Barossa Valley, ik denk de bekendste wijnstreek van Australië. Vanaf een lookout heb je een mooi zicht op de vallei met al zijn druivenranken. Hier kunnen we ook weer heerlijk fietsen, er is een mooi fietspad langs de Vine yards en het verbindt de dorpen met elkaar. Het is een mooie dag met een heel Hollands windje dus flink trappen. We sluiten de dag af bij de Whistler Vine yard (eigendom van de B&B waar we slapen) met een gezellig wijntje, muziek en paella. Het zal weer wennen zijn aan ons gewone slobberwijntje na deze uitspatting :-)
Als we verder rijden naar The Grampions is de wind uitgebreid tot een flinke storm met buien en het is een behoorlijke trip. We hebben weer een prachtige cabin midden in de natuur. Helemaal van hout met heel veel glas om het wildlife en de sterren te bekijken vanaf de bank, de eettafel en zelfs vanuit bed. Echt heel mooi. Maar de nacht en de volgende dag is een grote verschrikkelijk heftige storm en regenbui. We hebben het al weken koud en veel wind maar deze regen maakt het allemaal nog onaangenamer. We doen nog wel een poging iets van het park te zien maar het zicht is heel slecht. We hebben nu wel alle tijd om het aboriginal centrum goed te bekijken, alle info te lezen. De laatste dag is het gelukkig wat beter en kunnen we toch nog de wandeling maken naar een prachtig uitzichtpunt. Het is weer een klim over rotsen en stenen en die zijn door de regen en het mos spekglad. Al binnen 10 minuten hebben we de 1e valpartij. We besluiten toch door te gaan en dat is maar goed ook. De tocht is werkelijk prachtig met alle grillige en verschillende soorten rotspartijen en kloven. Eenmaal boven heb je een adembenemend uitzicht op de vlakte met alle bossen en hebben ze een soort balkon gemaakt waarbij je boven de diepte staat. Ik heb geen hoogtevrees maar hier krijg ik toch een beetje raar gevoel in mijn buik. Best fijn dat het balkon ongeveer tot borsthoogte is! Door de wind zijn de stenen ondertussen wat beter gedroogd en gaat de afdaling redelijk gemakkelijk. Sloom toch,het is een hike van 2,3 km maar heen en terug doe je er gewoon 2,5 uur over. Absoluut een aanrader. We rijden nog naar de Mackenzie Falls en hoera. Je staat boven aan de waterval en ernaast is een trap naar beneden. En het is een serieuze waterval dus klimmen maar weer. Maar ook weer leuk om dit op verschillende hoogtes te bekijken. Na nog wat look outs hebben we toch nog het gevoel voldoende van The Grampions te hebben gezien.
Morgen gaan we als afsluiting naar onze oude buurtjes Cees en Anita in Mornington, vlak bij Melbourne, hun nieuwe huis bewonderen en lekker bijkletsen. Daarna nog een paar dagen naar Bali en hop, dan komen we alweer naar huis. Zitten onze 2,5 maand er weer op. We hebben weer volop genoten van al het moois en ook van de mensen hier in Australië. De meesten zijn altijd wel in voor een praatje of hebben zelf roots in Nederland. Wie weet volgt er nog een klein verslag.
Voor nu bedankt voor het volgen en voor jullie reacties. Altijd leuk om iets van thuis te horen. De veel gestelde vraag wat we nou het mooiste gebied van Australië vinden is moeilijk in het kort te beantwoorden. Maar daar spreken we elkaar vast nog wel over!
Liefs, Dick en Joke
Vorige keer kreeg ik de foto's weer niet bij het verslag helaas. Ze staan bij het verslag van de keer daarvoor of in het foto overzicht. Ik hoop dat jullie ze hebben gevonden en dat het deze keer wel weer lukt.
We hebben onze auto opgehaald voor het laatste gedeelte van deze reis. Om te beginnen rijden we vanuit Adelaide omhoog naar het Flinders Range NP, een flinke rit van ruim 6 uur. Het laatste uur rijden we door een zwerm van grote sprinkhanen die te pletter slaan op de auto. Die heeft een dikke laag vers vlees met vleugeltjes aan de voorkant en als we bij de receptie parkeren rennen de kippen er op af, the chooks eat everything, haha. Wij logeren op het Rawnsley station, een schapenfarm van een paar duizend hectare en slechts 2.000 schapen. Daarom hebben ze als uitbreiding een stukje toerisme aan het bedrijf toegevoegd. Nou ja, stukje. Er is een homestaed met mooie kamers, een gedeelte met units, wat wij vakantiehuisjes zouden noemen, 7 prachtige villa's met een eigen zwembad en een flinke camping. Daarnaast is er een winkel, een restaurant, verzorgen ze hele en halve dagen door de Range met een 4WD en hebben een vliegtuig en helicoptervlucht voor scenic flights. Wij wonen in een mooie 2 persoons villa, met een prachtig uitzicht op de bergen en hebben hier 3 hele dagen te spenderen. We beginnen met een 4WD trip. Deze neemt ons mee door alle steen- en vegetatielagen van het NP, heel leerzaam en interessant. Ik heb alleen wel moeite met het gegeven dat is bewezen dat 560 miljoen jaar gelede de ranges zijn ontstaan. Door aardverschuivingen en erosie, dit is een gedeelte wat ik snap en begrijp. Maar 560 miljoen jaar geleden?? We leren overigens ook iets over emu's. Het vrouwtje legt de eieren (7 tot 10 per keer) en verdwijnt daarna met de noorderzon. Het mannetje broed ze uit en brengt de chiks groot wat 18 maanden in beslag neemt. En sociaal als hij is adopteert hij ook de weesjes gewoon. Vandaag hebben we er een gezien met 29 chiks!!! Wat een leven. Je ziet hier trouwens net zoveel emu's als herten in de waterleidingduinen. Er is dus een ernstige over populatie, mede door het goede broedseizoen. Als hoogtepuntje hebben we lunch in het Prairie hotel. Hier serveren ze alleen vlees van de lokale dieren. Ik ben niet gek op een mixed grill maar vandaag moest het gewoon gebeuren, kamelensaucijs, emuburger en een kangeroesteak. Alles met het betreffende vlaggetje van het dier erop voor de zekerheid, lachen. Later gaan we nog naar een oude kopermijn in Blinman, een dorpje waar nog slechts 17 mensen wonen. Maar de mijn is dicht dus kunnen we er niet in en het kleine winkeltje is gesloten want het is zondag dus jammer! Een heel eind rijden voor niets.
Natuurlijk willen we hier ook wandelen en we besluiten naar Rawnsley Bluff te lopen voor een mooi uitzicht op het station en het daarbij behorende land.Vol goede moed vertrekken we, maar na een uurtje begint de klim. Ja hoor, dit is geen bergwandelen maar opnieuw bergbeklimmen. We kijken tegen een rotsige steilte op, poeh hè. Deze keer willen we het echt zien dus zetten we door en het resultaat is inderdaad weer prachtig. Je ziet de bergen gordel en de enorme vlakte. Je voelt je heel klein en kwetsbaar daar boven! Dan is de grootste attractie van dit gebied de Wilpena pound, het lijkt een krater maar is dat niet. Ook dit is ontstaan door aardverschuivingen en erosie. De pound is maar van 1 kant bereikbaar en van daar uit maak je een prachtige wandeling door de eucalyptus bossen (ze zijn echt prachtig) met slechts een laatste klim naar een uitkijkpunt in de pound. Ook weer zo'n vreemd natuurverschijnsel maar absoluut de moeite waard.
Dan is het helaas al weer tijd om verder te gaan naar de Barossa Valley, ik denk de bekendste wijnstreek van Australië. Vanaf een lookout heb je een mooi zicht op de vallei met al zijn druivenranken. Hier kunnen we ook weer heerlijk fietsen, er is een mooi fietspad langs de Vine yards en het verbindt de dorpen met elkaar. Het is een mooie dag met een heel Hollands windje dus flink trappen. We sluiten de dag af bij de Whistler Vine yard (eigendom van de B&B waar we slapen) met een gezellig wijntje, muziek en paella. Het zal weer wennen zijn aan ons gewone slobberwijntje na deze uitspatting :-)
Als we verder rijden naar The Grampions is de wind uitgebreid tot een flinke storm met buien en het is een behoorlijke trip. We hebben weer een prachtige cabin midden in de natuur. Helemaal van hout met heel veel glas om het wildlife en de sterren te bekijken vanaf de bank, de eettafel en zelfs vanuit bed. Echt heel mooi. Maar de nacht en de volgende dag is een grote verschrikkelijk heftige storm en regenbui. We hebben het al weken koud en veel wind maar deze regen maakt het allemaal nog onaangenamer. We doen nog wel een poging iets van het park te zien maar het zicht is heel slecht. We hebben nu wel alle tijd om het aboriginal centrum goed te bekijken, alle info te lezen. De laatste dag is het gelukkig wat beter en kunnen we toch nog de wandeling maken naar een prachtig uitzichtpunt. Het is weer een klim over rotsen en stenen en die zijn door de regen en het mos spekglad. Al binnen 10 minuten hebben we de 1e valpartij. We besluiten toch door te gaan en dat is maar goed ook. De tocht is werkelijk prachtig met alle grillige en verschillende soorten rotspartijen en kloven. Eenmaal boven heb je een adembenemend uitzicht op de vlakte met alle bossen en hebben ze een soort balkon gemaakt waarbij je boven de diepte staat. Ik heb geen hoogtevrees maar hier krijg ik toch een beetje raar gevoel in mijn buik. Best fijn dat het balkon ongeveer tot borsthoogte is! Door de wind zijn de stenen ondertussen wat beter gedroogd en gaat de afdaling redelijk gemakkelijk. Sloom toch,het is een hike van 2,3 km maar heen en terug doe je er gewoon 2,5 uur over. Absoluut een aanrader. We rijden nog naar de Mackenzie Falls en hoera. Je staat boven aan de waterval en ernaast is een trap naar beneden. En het is een serieuze waterval dus klimmen maar weer. Maar ook weer leuk om dit op verschillende hoogtes te bekijken. Na nog wat look outs hebben we toch nog het gevoel voldoende van The Grampions te hebben gezien.
Morgen gaan we als afsluiting naar onze oude buurtjes Cees en Anita in Mornington, vlak bij Melbourne, hun nieuwe huis bewonderen en lekker bijkletsen. Daarna nog een paar dagen naar Bali en hop, dan komen we alweer naar huis. Zitten onze 2,5 maand er weer op. We hebben weer volop genoten van al het moois en ook van de mensen hier in Australië. De meesten zijn altijd wel in voor een praatje of hebben zelf roots in Nederland. Wie weet volgt er nog een klein verslag.
Voor nu bedankt voor het volgen en voor jullie reacties. Altijd leuk om iets van thuis te horen. De veel gestelde vraag wat we nou het mooiste gebied van Australië vinden is moeilijk in het kort te beantwoorden. Maar daar spreken we elkaar vast nog wel over!
Liefs, Dick en Joke
-
14 November 2016 - 22:25
Ellen:
Hoi Dick en Joke,
Wat een prachtige reis en een super leuke verslagen. Geniet nog van de laatste dagen en goeie reis naar huis.
De laatste nieuwtjes bewaar ik tot jullie thuis zijn -
14 November 2016 - 22:25
Ellen:
Hoi Dick en Joke,
Wat een prachtige reis en een super leuke verslagen. Geniet nog van de laatste dagen en goeie reis naar huis.
De laatste nieuwtjes bewaar ik tot jullie thuis zijn -
15 November 2016 - 08:14
Irma:
Weer een top verslag en mooie foto's!
Leuk om zo een beetje op de hoogte te blijven.
Veel plezier nog en tot snel.
Groetjes Irma -
15 November 2016 - 10:20
Thea:
Wat heb ik weer genoten van jullie verslag. veel gezien, ondernemende reis en veel gesport
bergje op en bergje af, fietsen en wandelen.
Geniet nog de laatste dagen op Bali en doe de groeten aan Anita( heb vroeger nog getennist
met haar bij Le Feber, ze had toen nog geen kinderen).
Groetjes Jan en Thea -
15 November 2016 - 11:42
Nelleke:
Hè lieverds!
Leuk weer om jullie verslag te lezen, t voelt bijna of we er bij zijn. Hopelijk straks op Balie lekker warm en n mooi zonnetje! Geniet nog ff!
Hier is het brrrr, als de regen er niet bij is, helemaal niet erg die kou maar van die druppels word je zo sjaggie! tijd voor een saunadagje, Joke!
Tot gauw
Nelleke -
15 November 2016 - 11:59
Ted:
WoW! Wat een reis is dit geweest! Door de verslagen konden een heel goed idee krijgen hoe mooi het daar is. Het enige is dat je het zelf moet zien om het echt te ervaren. Dus, gewoon op de bucketlost zetten en inplannen.
Nog veel plezier en tot gauw op de tennisbaan. Ik hoop dat het met De Achillespees van Dick weer goed zodat jij je talenten met het racket weer kan laten zien. De mensen beginnen het te missen. -
15 November 2016 - 12:09
Cobyengerard:
HALLO joke eN DICK
wat een mooi verslaag en mooie foto's,
Dan zit de reis er al bijna op
Geniet van de dagen op bali en warm daar maar lekker op
Want als je weer in Nederland komt is het herfst en brr
Wij wensen jullie een goede reis en tot donderdag 24 november
Gr gerard en çoby -
15 November 2016 - 15:15
Jan En Maria:
Nou blijf nog maar een poosje weg hoor. Je mist hier niets. Het weer wordt steeds slechter. Het is donker en het regent vaak. We hebben weer lekker gesmuld van jullie verslagen. Krijgen er zo weer zin in -
15 November 2016 - 17:24
Cees En Rita:
Weer een mooi en uitgebreid verslag
Zijn wel benieuwd naar de fotoreportage en alle verhalen.
We wensen jullie nog een fijne afsluiting van deze mooie reis.
Goede thuiskomst Cees en Rita.
-
15 November 2016 - 20:10
Theo En Thea:
hallo Joke en Dick,
Wat geweldig om te lezen en bij het zien van die foto met die vlaggetjes, zullen we jullie gezichten wel eens willen zien bij de eerste hap.
Maar wat vliegt de tijd snel voorbij en wat hebben jullie ontzettend veel beleefd
Geniet nog van het laatste stukje van jullie lange spectaculaire reis, we denken een reis om nooit te vergeten.
Hillegoms nieuws.
De Hillegommerbrug is afgesloten ( voor vervanging) en het is nu extra druk op de Leidsestraat.
We hebben Sint en de Pieten ( allemaal gewoon zwart) al in Hillegom gezien, meteen onze schoen gezet, maar helaas..., toen zelf maar een stukje gevulde speculaas en pepernoten gekocht.
De oliebollenkraam staat ook weer in ons dorp.
Vandaag samen met de trein van Hillegom naar Zwolle geweest.
Tot slot groetjes van ons Theo en Thea.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
