De NP van Tasmanië
Door: dickenjoke
02 Februari 2012 | Australië, Sydney
Hallo allemaal,
Daar zitten we dan in “Tassie” zoals de Australiers Tasmanie noemen. De vluchten zijn voorspoedig verlopen en omdat we al om 6.00 uur de lucht ingingen waren we ook vroeg in Hobart. We hebben weer dezelfde campervan en dat betekent dat we er makkelijk mee weg rijden deze keer. We zijn hier 8 dagen (veel te kort volgens de dame van Maui) en hebben een flink druk programma. Het Freycinet NP is het eerste hoogtepunt. Alleen de weg er naar toe is al schitterend en het park zelf doet er absoluut niet voor onder. Eindelijk kunnen we de wandeltoffies weer aan voor een mooie klim- en daalpartij dwars over het schiereiland naar Wineglass Bay. Voor sommige namen moet je echt een levendige fantasie hebben, maar dat leer je hier wel. En wat denk je van een lekker boterhammetje naast je camper en je appeltje delen met een kangeroe op je verjaardag? Dat overkwam Dick dus (zie foto). De traditionele boerenkool op die dag werd wel een beetje moeilijk….. We gaan op zoek naar The Hazards, prachtige roze rotsen (volgens ons oranje, beslis zelf maar),die uit de zee oprijzen (zie foto). En als laatste toppertje kom je nog een houten design chaisse longe tegen (zie foto), hij zat alleen niet zo lekker :). Op weg naar het volgende park komen we langs Launceston, de 2e stad van Tasmanie. Hierdoor loopt de Tamarrivier en vlak voor de kust is een enorm mooie kloof ontstaan. Je kunt er weer wandelend heen en er is een groot waterpark en een kabelbaan over de kloof, dus vertier genoeg.
Via steile smalle wegen en veel haarspeldbochten arriveren we in de “Craddle Mountains”, volgens de boeken het mooiste park van Tasmanië en volgens ons klopt dat ook wel. Er is een grote verscheidenheid aan korte en langere wandelingen, waarvan we er aan het einde van de 2e dag een flink aantal hebben gedaan. En na al die weken verbazen we ons nog steeds over de natuur hier. We lopen nog steeds “kijk daar dan” en “moet je dat zien”. We willen ook alles op de foto vastleggen en hebben veel dingen al meerdere keren, maar het is allemaal ook zo schitterend. We lopen bijvoorbeeld door een bos en dat is helemaal groen van een dike laag mos, overal. Op de grond, de keien, de bomen (tot boven aan toe), al het dode hout en omgevallen bomen. Gewoon bizar! Er zijn ook weer kratermeren waar je omheen kunt lopen. Het enige wat we missen is een wombat of een tasmaanse duivel, maar dat zijn dan ook nachtdieren en die zie je daarom zelden overdag. Zelfs het caravanpark is echt in de bergen, het is helaas onmogelijk om je camper op je plaats vlak neer te zetten. Dat is ons nog niet eerder overkomen.
Tasmanië is vooral aantrekkelijk vanwege de natuur, dus gaan we weer op weg naar het volgende NP, dat van Mount Field. Hiervoor hebben we een krappe dag en dat komt mooi uit, want als je dieper het park in wilt gaan heb je weer een 4WD nodig. Wij moeten ons dus beperken tot de wandelingen aan het begin van het park, maar dat is geen straf. Natuurlijk worden we bij het tourist-office weer gek gemaakt; niet te snel over de brug van de beek lopen omdat vanmorgen nog spelende Platypus (vogelbekdier) zijn gezien. We hebben een hele tijd op de brug gestaan en het pad langs de beek uitgekamd, maar geen Platypus dus. Dat betekent dat we na een week op Tasmanië de 3 dieren die we zo verschrikkelijk graag wilden spotten niet hebben gezien; Platypus, Tasman Devil en nog steeds de Wombat. Jammer, maar verder hebben we ervan genoten, want ook het Mount Field NP was weer heel erg mooi. Wat je hier vooral veel zag was een aantal watervalletjes en paden met een dak van boomvarens, heel fraai.
De laatste dag besteden we aan Hobart, de hoofdstad. Het is maar een ministad, in heel Tasmanië wonen slechts 500.000 mensen. Maar ook hier heb je weer alle belangrijke gebouwen, een Esplanade en een historisch gedeelte, Salamanca Place, waar op zaterdag een grote markt is. En nu zitten we in het Airport Hotel want morgen vliegen we om 6.00 uur naar Alice Springs voor ons laatste Australië avontuur alweer. Vandaar misschien wel het laatste bericht voordat we elkaar weer kunnen zien en spreken………
Groetjes Dick en Joke
Daar zitten we dan in “Tassie” zoals de Australiers Tasmanie noemen. De vluchten zijn voorspoedig verlopen en omdat we al om 6.00 uur de lucht ingingen waren we ook vroeg in Hobart. We hebben weer dezelfde campervan en dat betekent dat we er makkelijk mee weg rijden deze keer. We zijn hier 8 dagen (veel te kort volgens de dame van Maui) en hebben een flink druk programma. Het Freycinet NP is het eerste hoogtepunt. Alleen de weg er naar toe is al schitterend en het park zelf doet er absoluut niet voor onder. Eindelijk kunnen we de wandeltoffies weer aan voor een mooie klim- en daalpartij dwars over het schiereiland naar Wineglass Bay. Voor sommige namen moet je echt een levendige fantasie hebben, maar dat leer je hier wel. En wat denk je van een lekker boterhammetje naast je camper en je appeltje delen met een kangeroe op je verjaardag? Dat overkwam Dick dus (zie foto). De traditionele boerenkool op die dag werd wel een beetje moeilijk….. We gaan op zoek naar The Hazards, prachtige roze rotsen (volgens ons oranje, beslis zelf maar),die uit de zee oprijzen (zie foto). En als laatste toppertje kom je nog een houten design chaisse longe tegen (zie foto), hij zat alleen niet zo lekker :). Op weg naar het volgende park komen we langs Launceston, de 2e stad van Tasmanie. Hierdoor loopt de Tamarrivier en vlak voor de kust is een enorm mooie kloof ontstaan. Je kunt er weer wandelend heen en er is een groot waterpark en een kabelbaan over de kloof, dus vertier genoeg.
Via steile smalle wegen en veel haarspeldbochten arriveren we in de “Craddle Mountains”, volgens de boeken het mooiste park van Tasmanië en volgens ons klopt dat ook wel. Er is een grote verscheidenheid aan korte en langere wandelingen, waarvan we er aan het einde van de 2e dag een flink aantal hebben gedaan. En na al die weken verbazen we ons nog steeds over de natuur hier. We lopen nog steeds “kijk daar dan” en “moet je dat zien”. We willen ook alles op de foto vastleggen en hebben veel dingen al meerdere keren, maar het is allemaal ook zo schitterend. We lopen bijvoorbeeld door een bos en dat is helemaal groen van een dike laag mos, overal. Op de grond, de keien, de bomen (tot boven aan toe), al het dode hout en omgevallen bomen. Gewoon bizar! Er zijn ook weer kratermeren waar je omheen kunt lopen. Het enige wat we missen is een wombat of een tasmaanse duivel, maar dat zijn dan ook nachtdieren en die zie je daarom zelden overdag. Zelfs het caravanpark is echt in de bergen, het is helaas onmogelijk om je camper op je plaats vlak neer te zetten. Dat is ons nog niet eerder overkomen.
Tasmanië is vooral aantrekkelijk vanwege de natuur, dus gaan we weer op weg naar het volgende NP, dat van Mount Field. Hiervoor hebben we een krappe dag en dat komt mooi uit, want als je dieper het park in wilt gaan heb je weer een 4WD nodig. Wij moeten ons dus beperken tot de wandelingen aan het begin van het park, maar dat is geen straf. Natuurlijk worden we bij het tourist-office weer gek gemaakt; niet te snel over de brug van de beek lopen omdat vanmorgen nog spelende Platypus (vogelbekdier) zijn gezien. We hebben een hele tijd op de brug gestaan en het pad langs de beek uitgekamd, maar geen Platypus dus. Dat betekent dat we na een week op Tasmanië de 3 dieren die we zo verschrikkelijk graag wilden spotten niet hebben gezien; Platypus, Tasman Devil en nog steeds de Wombat. Jammer, maar verder hebben we ervan genoten, want ook het Mount Field NP was weer heel erg mooi. Wat je hier vooral veel zag was een aantal watervalletjes en paden met een dak van boomvarens, heel fraai.
De laatste dag besteden we aan Hobart, de hoofdstad. Het is maar een ministad, in heel Tasmanië wonen slechts 500.000 mensen. Maar ook hier heb je weer alle belangrijke gebouwen, een Esplanade en een historisch gedeelte, Salamanca Place, waar op zaterdag een grote markt is. En nu zitten we in het Airport Hotel want morgen vliegen we om 6.00 uur naar Alice Springs voor ons laatste Australië avontuur alweer. Vandaar misschien wel het laatste bericht voordat we elkaar weer kunnen zien en spreken………
Groetjes Dick en Joke
-
02 Februari 2012 - 07:39
Cees En Cisca:
Het is weer een lust om het reisverslag te lezen.
Jammer dat jullie reis bijna ten einde is.
Wij wensen jullie nog veel plezier en een voorspoedige terugreis.
Groetjes uit het koude (-7gr) Nederland -
02 Februari 2012 - 07:59
Marjo En Martin:
Dick nog van harte gefeliciteerd met je verjaardg. Wel bijzonder om het op die manier te vieren. Geniet nog even lekker van de laatste dagen hier en Bali (?) en een veilige reis naar huis.
Groetjes vanuit een mistig en besneeuwd Samoens. -
02 Februari 2012 - 12:47
Irma:
Mooie, leuke foto's en reisverslag.
Heel veel plezier nog.
Groetjes, Irma
-
02 Februari 2012 - 18:01
Jose:
Het ziet er weer geweldig uit bij jullie!
Die foto's bij zee lijken wel uit een film te komen.
En Joke, heb je alweer zin in een potje tennis?
Groetjes
Jose -
02 Februari 2012 - 19:17
Conrad & Sigrid:
Wat gaat de tijd snel! Jullie laatste stukje reis gaat alweer van start. Raar om jullie in de zon te zien, terwijl het hier ECHT winter is. Wordt weer wennen voor jullie. Maar denk daar nog niet aan, lekker genieten!!
We kijken weer uit naar het volgende verslag! -
03 Februari 2012 - 11:26
Theo En Thea:
Wat schitterend allemaal!
Echt geweldig al dat groen en blauw, kan me voorstellen hoe jullie genieten van die mooie natuur.
Maar wat gaat de tijd snel, het is alweer begin februari en het is hier koud, het vriest hard, er zijn al gesprekken gaande over een elfstedentocht, maar zover zal het vast niet komen.
Op dit moment sneeuwt het, de voortuin is wit, staat geweldig leuk nu de tuin klaar is.
Theo heeft laatst zout gehaald en schuivers gekocht en nu voor de eerste keer gestrooit.
Zelf ben ik niet zo gecharmeerd van de sneeuw, wel als het net is gevallen, zo mooi! maar later die troep daar moet ik eigenlijk niets van hebben.
Ga zo een foto nemen van de tuin, die kunnen natuurlijk niet tippen aan al jullie mooie foto's, Tasmanië is werkelijk schitterend, kan me voorstellen hoe jullie genieten.
De traditie van een lekker bord boerenkool met worst zou me dan ook gestolen kunnen worden, dat kan toch niet tippen aan lekker rond kijken en genieten van die mooie natuur om jullie heen!
Het blijft ondertussen maar sneeuwen en niet zo zuinig ook, de tegels in de tuin zie je niet meer en op het groen verschijnt een wit laagje, ga zo echt een foto nemen.
Alice Springs gaan jullie dus heen, ik moet echt bekennen, dat ik daar nog nooit van had gehoord, nu dus wel, ik heb de atlas gepakt en ben gaan zoeken, midden Australië dus.
Zal daar ongetwijfeld weer mooi zijn!
Wens jullie samen nog heel veel plezier!
Als jullie naar Bali gaan komen jullie misschien onze dochter en vriend tegen, die brengen we maandag naar Schiphol.
Je weet maar nooit, wij kwamen een keer onze buurtjes in Kopenhagen tegen, wisten niet van elkaar dat we daar heen gingen!
Dick en Joke nog veel plezier en groetjes van ons uit het wit gesneeuwde Hillegom. -
03 Februari 2012 - 12:51
Nelleke:
Nou Dick ik had ook veel liever boerenkool en hachee gegeten, hoor! En ook mijn eigen gemaakte erwtensoep heb je gemist.....
nee hoor geintje, want Wauh, ik heb al veel mooie dingen van jullie gezien de afgelopen 2,5 maanden, maar van deze foto's geniet ik nog meer. Jammer dat die bank niet lekker zat, want dan had je hem best mee naar huis kunnen nemen, is wel jullie formaat, hihihii en een mooi aandenken.
Inderdaad hier een vet pak sneeuw, niet leuk voor het ijs we waren zo dichtbij dat er weer een 11 stedentocht gereden kon worden, dacht net dat de sneeuw zou ophouden maar het begint nu weer met hele grote snelheid. In Oostenrijk moet je nu ook niet zitten met gevoelstemperaturen van -40!!!!! Kan je je toch niet voorstellen en ook daar ligt een groot pak sneeuw, wel 1,5 mt in het dal. Nou over 2 weken is het dan zover, gaan wij lekker weg en komen jullie naar huis, best raar, want de tijd is voor ons best snel gegaan, ook al heb ik jullie gemist, hoor!!!!
Vanavond lekker japans eten, ja, Hillegom is een Japanner rijker, wist je nog niet he!
Nou Jokie en Dick geniet nog deze weken, we zien elkaar gauw. Have fun Ciao! -
04 Februari 2012 - 07:23
Parkbeheer:
Hoi Joke Dick,
Ik zou maar een maand bijboeken,
het was bij ons in Hillegom -14 graden
In Friesland - 22 dus, genieten nog maar.
groet Wim -
04 Februari 2012 - 11:24
Anita En Ton:
Ben gewoon jaloers op die zon daar. Wij zitten hier echt te bibberen van de kou. Hoewel de schaatsen ook weer uit het vet gaan en e.e.a. ook wel weer mooie plaatsjes oplevert. Wat weer een prachtige foto's en leuk reisverslag.
Geniet nog maar even van de warmte en tot over (bijna) 2 weekjes !! -
07 Februari 2012 - 14:07
Marco, Wendy & Kids:
"t is hier echt mooi koud weer. De kinderen genieten van schaatsen en sleeën. Zelfs Luc moet je tegen zijn zin van een slee afplukken.Het zonnetje maakt het aangenaam. De 11 steden koorts begint te stijgen.Wie weet gaat het weer eens door. Wel jammer voor jullie, daar jullie volgens mij er wel van houden om te gaan kijken. Maar jullie hebben andere mooie dingen om te zien. Straks eventjes bijkomen op Bali, en dan terug naar het kouden Holland. Ik hoop dat het nog een tijdje(minstens twee weken) blijft vriezen. Dat is beter thuis komen dan met regen. Wel straks een temperatuur klap. Verkopen ze op Bali ook thermo-onderkleding? Veel plezier nog.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
